Zoals een ander jou ziet

Begin 2025 heeft Paul Edauw me gevraagd een bijdrage te bedenken voor het @Blue Zone festival op 15 mei in Amersfoort. Een festival voor mensen met de ambitie om een verandering teweeg te brengen. Het Blue Zone Festival verbindt en informeert bij opgaven op gebied van ruimtelijke ontwikkelingen, wonen, zorg, ontmoeting, bewegen, natuur, gezonde voeding, zingeving en gastvrijheid. Het festival is gericht op enerzijds het prikkelen van de deelnemers en anderzijds op het inzichtelijk maken van de hoe-vraag. Hoe werken we aan zo’n gezonde leefomgeving? Hoe realiseren we sociale interactie? Hoe kun je via “omzien naar elkaar” gezondheid verder integreren in het dagelijks leven van mensen? En meer. (www.bluezonefestival.nl)

Een omgeving voor mensen met ambitie om dingen te veranderen. Maar veranderen is moeilijk voor de mens.

Doel

Het doel van deze workshop is om met mensen het gesprek aan te gaan over hun ambitie en wat ze daarvoor nodig hebben. Zijn ze wel de juiste persoon? Is hun aanpak wel juist? Het doel is om ze een vriendelijke spiegel voor te houden. Echter, in een spiegel zie je een uniek beeld van je zelf dat niemand anders kan zien. Het is gespiegeld t.o.v. hoe een ander je ziet. Het is de bedoeling een zelfportret te maken zoals je denkt dat een ander jou ziet. Het hoeft geen lijkend portret te zijn maar een collage van materiaal dat op tafel ligt. De maker bepaald zelf de betekenis van de voorwerpen die gebruikt worden.

Opzet

De setting is in de centrale ruimte waar mensen in de pauze bij elkaar komen en waar geluncht wordt.  Eenieder die wil mag aanschuiven.

Het is een één op één situatie maar anderen mogen meeluisteren als ze willen. De opzet is dat iemand, die dat wil, tegenover mij gaat zitten. Naast mij staat een monitor waarop diegene zichzelf ziet zoals een ander diegene ziet (Gespiegeld dus). Het maken van het portret is een aanleiding om een gesprek te voeren. Daarnaast heeft het ook een reflectieve functie voor degene die het maakt maar ook voor mij om naar aanleiding van vragen te kunnen stellen.

Gesprekken

De aanpak is socratisch. De vragensteller is niet relevant. De vragen zijn alleen bedoelt om mijn gesprekspartner te helpen meer inzicht in zichzelf te krijgen. Die vragen kunnen verhelderend, prikkelend, verdiepend, enz zijn. Het gesprek is klaar als het portret klaar is. De gesprekspartner is degene die dat beslist. Een gesprek duurde niet langer dan 30 minuten. Ik heb die dag zes gesprekken gevoerd. De jongste was nog studente en de oudste was begin 60 jaar. De resultaten zijn boven verwachting. Ondanks dat het een rumoerige ruimte was met veel mensen om ons heen waren het allemaal zeer persoonlijke gesprekken. De deelnemers gaven aan dat ze het een waardevol gesprek vonden en dat ze er belangrijke inzichten door hadden gekregen. Die inzichten leidden soms zelfs tot emotionele reacties.

Evaluatie

De Socratische houding heeft belangrijk bijgedragen haan het positieve resultaat. Door goed te luisteren en te kijken ben ik in staat de juiste vragen te stellen. Daardoor blijf ik in contact en blijf ik geïnteresseerd over komen. Het maken van het zelfportret werkt soms om het gesprek op gang te houden en heeft reflectieve functie tijdens en aan het eind van het gesprek. Het draagt in alle gevallen bij aan de inhoud van het gesprek. Ik heb die dag zes gesprekken gevoerd. De jongste was nog studente en de oudste was begin 60 jaar. De resultaten zijn boven verwachting. Ondanks dat het een rumoerige ruimte was met veel mensen om ons heen waren het allemaal zeer persoonlijke gesprekken. De deelnemers gaven aan dat ze het een waardevol gesprek vonden en dat ze er belangrijke inzichten door hadden gekregen. Die inzichten leidden soms zelfs tot emotionele reacties.

Deze dag was een waardevolle ervaring waar ik veel geleerd heb over hoe kunst kan bijdragen aan persoonlijke ontwikkeling in het onderwijs.

De zelfportretten.